Projekt artystyczno-badawczy EIH

Od czasów prehistorycznych aż do czasów współczesnych potrzeba eksploracji tego, co za horyzontem, napędzała człowieka. Nasi przodkowie nawigowali na światło: słońca, gwiazd, księżyca. Piotr Szewczyk i Anna Stąporek obrali kierunek na Północ, ustawili kompas na zorzę polarną. Prowadzeni tym samym pierwotnym instynktem co wszyscy podróżnicy i odkrywcy przystosowali i spakowali swój wehikuł, zgromadzili to co potrzebne w podróży i wyruszyli by odkryć, że nie tylko zorza jest celem a także, jak wielu przed nimi, doświadczyli, że droga sama w sobie jest doznaniem jakiego się nie spodziewali. Nie oni pierwsi zanurzyli się w krajobraz i naturę z jej wszelkimi ekstremami, ale podobnie jak w przypadku ich poprzedników zrozumieli, że ani słowa, ani obrazy przez nich zarejestrowane nie są w stanie oddać doświadczenia skandynawskiego światła, zapachu, dźwięków, zmagań z mrozem, śniegiem i ciemnością. W drodze spotkali ludzi, których pomoc i życzliwość dopełniały obrazu Północy – miejsca nie tylko dzikiego i wymagającego, ale też pełnego cichego ciepła i ludzkiej obecności.

Pierwotnym celem ekspedycji, o której opowiada wystawa, było marzenie zobaczenia zorzy. Ekspozycja opowiada o wędrówce — zarówno tej rzeczywistej, prowadzącej przez zimne i ciche przestrzenie Norwegii, Szwecji i Finlandii, jak i metaforycznej — wewnętrznej podróży ku uważności, samotności i refleksji nad własnym miejscem w świecie. Wystawa proponuje serię interaktywnych instalacji, które pozwalają doświadczyć esencji tej podróży wszystkimi zmysłami. Widz nie pozostaje biernym obserwatorem, lecz staje się uczestnikiem — doświadcza, dotyka, słucha, zanurza się w opowieść o odkrywaniu siebie poprzez kontakt z nieprzyjazną naturą Północy.

Artyści: Piotr Szewczyk i Anna Stąporek
Kuratorka: Anna Zabdyrska