
EkoPolEx

O Wyczekiwaniu
„Gdy spora część społeczeństwa uświadamia sobie beznadziejność położenia na tle zawirowań spowodowanych pandemią oraz degradacją planety, poczucie wyczerpania i zapowiedź nowych czasów — niekoniecznie lepszych — są ujmujące. Powszechnie wiadoma potrzeba rewizji stanowisk i podjęcia solidarnych działań w obronie naszego miejsca do życia nie idą w parze z podejmowanymi środkami zapobiegawczymi. Kolejne kongresy i wystąpienia stwarzają głównie złudną fasadę obiegu informacji na temat kryzysów i ich przezwyciężania, a w niewielkim stopniu są planowane tak, by zadbać o skuteczność. Grupa panująca straciła resztki skrupułów i nie waha się podtrzymywać tragiczne w skutkach decyzje. Interes finansowy stał się głównym bodźcem, spychając na dalszy plan polityczne ideały, ekonomiczne koncepcje, racjonalny rachunek zysków i strat oraz, co szokujące, naukową argumentację”. Tak pisał Krzysztof Siatka w swoim tekście zatytułowanym O wyczekiwaniu, w grudniu 2021 roku, opisując kumulację napięcia narastającego w krwioobiegu społeczeństwa, które wyrosło z kryzysów na wielu elementarnych płaszczyznach ludzkiej aktywności. Dwa miesiące później wybuchła wojna w Ukrainie, która pogłębiła pesymistyczną perspektywę spojrzenia na aktualną rzeczywistość i dotychczasowe problemy dodając kolejne traumy. Czy możemy powiedzieć, że doszło do przełomu, czy ciągle trwamy w wyczekiwaniu? Autorzy publikacji i wystawy pod wspólnym tytułem O wyczekiwaniu próbują zmierzyć się z syndromami schyłkowości interpretując coraz bardziej wyraźne kryzysy społeczne, polityczne, klimatyczne, pandemiczne czy religijne.
Autorzy fotografii: Beata Długosz, Marzena Kolarz, Michał Łuczak, Jakub Pierzchała
Autorzy tekstów: Bartłomiej Dobroczyński, Krzysztof Siatka
Projekt publikacji towarzyszący wystawie: Katarzyna Wojdyła
Wernisaż : 3 marca 2023 o godz. 18.00 w Galerii Podbrzezie
fot. Lizaveta Rusakovich, Bartosz Bytowski
Stypendia Twórcze Miasta Krakowa to program pomagający rozwinąć warsztat twórczy bądź zrealizować wymarzony projekt poprzez wsparcie finansowe. Stypendia twórcze przyznawane są od 1994 roku to doskonała promocją dla debiutujących twórców. Wśród laureatów znalazło się dotychczas także wielu uznanych twórców oraz wybitnych osobowości.
Tegoroczni laureaci w dziedzinie sztuk wizualnych oraz intermediów pokażą efekty swojej rocznej pracy w Galerii Podbrzezie w Krakowie w ramach wystawy pt. „Kraków widzi sztukę”.
Artyści:
Mikołaj Czyżowski
Martyna Hołda
Filip Czaja
Małgorzata Łuczyna
Aleksandra Młynarczyk-Gemza
Maria Olbrychtowicz
Marta Romankiv
Olgierd Chmielewski
Xavery Deskur
Leon Daniel Fernandez
Wanda Fik-Pałkowa
Karolina Jarzębak
Marta Kawiorska
Lidiia Kozhevnikova
Piotr Lutyński
Matúš Niemiec
Aleksander Rokosz
Marcin Ryczek
Łukasz Surowiec
Jakub Szachnowski
Anna Sztwiertnia
Natalia Wiernik
Aleksandra Słowińska
Grzegorz Wnęk
koordynator: Alicja Panasiewicz
projekt graficzny: Katarzyna Cichecka
współpraca: Weronika Ptak
Wernisaż: 2 lutego 2023 (czwartek) o godz. 18.00
Wystawa czynna w dniach: od 2.02.2023 do 24.02.2023 w godz. od 12.00 do 20.00
foto: Andrzej Najder
Magdalena Wosik – kurator główny OPSK
Renata Pacyna – kurator pomocniczy – przewodnicząca jury kwalifikującego OPSK
Jacek Krzysztof Żurek – kurator pomocniczy – projektant ekspozycji OPSK
foto: Andrzej Najder, Mateusz Rzepka
zdjęcia: Andrzej Najder
ARTYŚCI: Kaitlin Bryson & Saša Spačal, Burton & Nitta, Dunne & Raby, Natalia Kopytko, Magdalena Lazar & Marcin Pazera, Daniel Lee, Cecylia Malik i Matki Polki na Wyrębie, Krzysztof Marchlak, Łukasz Murzyn, Andrzej Najder, Bartosz Zaskórski, Jacek Złoczowski
KURATORZY: Rafał Kosewski, Monika Weychert
ARCHITEKTURA WYSTAWY, OPRAWA GRAFICZNA: Anna Zabdyrska
PRODUKCJA: Krzysztof Marchlak
Svetlana Boym pisze: Dwudzieste stulecie rozpoczęło się utopią, a zakończyło nostalgią. Optymistyczna wiara w przyszłość wyszła z mody, podczas gdy nostalgia, w lepszych i gorszych czasach, nie straciła powabu, pozostając niepokojąco współczesna. Ta wybitna teoretyczka kultury wskazuje przy tym dwa rodzaje nostalgii: odtwarzającą i refleksyjną. Pierwsza z nich to rodzaj bólu po stracie, świadomość nieodwracalności wprawionych w ruch procesów, kompulsywne wspominanie przeszłości, ujmowanej jako raj utracony. Natomiast druga dąży do odbudowania, kładzie nacisk na nostos – powrót z dalekiej podróży, w trakcie której przewartościowujemy nasze miejsce w świecie. Oba rodzaje nostalgii mają swoje odzwierciedlenie w zaprezentowanych na wystawie pracach. Ich twórcy proponują nam wgląd w różnorodne wizje kryzysu klimatycznego, zawieszone pomiędzy teraźniejszością a przyszłością. Z jednej strony oglądamy pejzaże naznaczone degradacją środowiska i postindustrialnym splinem, z drugiej – doświadczamy rzeczywistości hybrydowej, w której to, co organiczne miesza się z tym, co mechaniczne i cyfrowe. Antycypując dalsze, „postkryzysowe” losy gatunku ludzkiego możemy wyobrazić sobie jego wsteczną ewolucję (powrót do oceanów), ścisłe połączenie ze światem przyrody za pomocą nowych technologii (tworzenie tzw. infrastraktur życia) lub wymarcie i pozostawienie swojego dziedzictwa na łasce sztucznej inteligencji.
Wystawa Nostalgia za człowiekiem to zatem rodzaj refleksji przedtraumatycznej. Przeczucie grożącej nam katastrofy ekologicznej, którą sami wywołaliśmy, tworzy podatny grunt pod różnorodne spekulacje na temat dalszych losów naszego gatunku. Kasandryczne scenariusze jeszcze się nie dokonały. Aby przetrwać, być może warto aktywnie zatęsknić za utraconą częścią człowieczeństwa – za ideami wspólnotowości i opiekuńczości, które przewartościowują nasze dotychczasowe miejsce i znaczenie w globalnym ekosystemie.
27.10 – 18.11. 2022
Wernisaż z oprowadzaniem kuratorskim: 27 października godz. 18.30
Sfinansowano ze środków programu strategicznego „Inicjatywa doskonałości – uczelnia badawcza” realizowanego w Uniwersytecie Pedagogicznym im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie / Financed by the strategic program “Excellence Initiative – Research University” at the Pedagogical University in Krakow.
Wystawa jest prezentacją kilku cykli pod wspólnym tytułem PROCES, powstałych w ostatnich pięciu latach. Pod względem warsztatowym wszystkie prace są efektem zastosowania tradycyjnej techniki wklęsłodrukowej akwatinty. W wybranych cyklach jej materii towarzyszy fotografia i skany powszechnie znanych elementów graficznego interfejsu. Są to monoprinty.
Artysta pokaże również dwa obrazy olejne z 1980 roku i trzy prace rysunkowe z 2022 r. które zamykają chronologię dotychczasowego dorobku.
Wernisaż: 3.10.2022 r. godz. 18.00
wystawa czynna do 21.10.2022 w godz. 12-16.00 w dni powszednie
wernisaż wystawy prac Barbary Janczak 15.07.2022 godz. 19.30
Migawkowe wspomnienia podpowiadają przejściowe krajobrazy. Lodówka stopniowo pokrywa się koronkowym detalem, na słodyczach pojawiają się nowi goście. Meblościanka koronuje się puszkami po Fancie. Początkowo to jedynie artefakty, pamiątki na dowód zetknięcia się z lepszym światem; jak zbłąkane impulsy elektryczne, jaskółki zmieniającego się światopoglądu. Kiedy zawita w głowach na dobre, osiedle zakwitnie na winylowo. Szum z telewizora objaśni nowe reguły gry.
Autorka reprezentuje pokolenie, dla którego lata przemian były pierwszymi zapamiętanymi, formatywnymi, kształtującymi osobowość. Wpływ na ich światopogląd ma właśnie to wrażenie ulotności i przejściowości. Olga Drenda w swojej pracy Duchologia polska opisywała ten okres następująco: „połączenie osobliwości, absurdu, nostalgii i niepokoju jest znajome wielu ludziom, którzy doświadczyli momentu małego końca pewnego świata, entropii na gruzach utopii” (Olga Drenda, Duchologia polska. Rzeczy i ludzie w latach transformacji, Wydawnictwo Karakter, Kraków 2016, str. 9).
Prezentowana wystawa to opowieść ani pesymistyczna, ani wesoła. Jest natomiast naznaczona smutkiem i tęsknotą za utraconą niewinnością i optymizmem w patrzeniu na świat, które zbiegło się w czasie z optymizmem wkraczania nowego modelu gospodarki.
Wystawa jest formą upublicznienia pracy doktorskiej o tytule: Retroanomalia. Tożsamość kształtowana na styku kapitalizmu i komunizmu, zrealizowanej na Wydziale Sztuki, Uniwersytetu Pedagogicznego im. Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie. Promotorka: prof. UP dr hab. Agnieszka Łukaszewska
Autor zdjęć: Michał Maliński @mlekoyo
Uczestniczki i uczestnicy są absolwentami programu „Fotografia społeczna – między publicystyką a sztuką”, który jest częścią projektu „Uczelnia najwyższej jakości – UP to the TOP”, współfinansowanego przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego.
Kuratorzy wystawy: Alicja Panasiewicz, Krzysztof Siatka
Wystawa czynna do 12 lipca
Cyfrowa, interaktywna wersję publikacji: „Czytelnia. Zbiory fotoopowieści” podsumowująca trzyletni projekt: „Fotografia społeczna między publicystyką a sztuką” zrealizowany ze studentami kierunków: Sztuka i Media, Digital Design oraz Art&Design w ramach „Uczelnia najwyższej jakości – UP to the TOP”, projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach środków Europejskiego Funduszu Społecznego.
https://issuu.com/beata.dlugosz/docs/czytelnia_katalog_strony